Gertrud Maes

Gertrud Maes(1960) verruilde op zeker moment de Franse keuken voor de Franse literatuur; ‘sur le tard’ begon ze een studie Frans aan de UvA, gevolgd door de master Vertaalwetenschappen. Sinds 2013 vertaalt ze Franse literatuur, sinds 2016 geeft ze les aan de Vertalersvakschool. Ze is de vaste vertaalster van Leïla Slimani en interviewde haar ook over wat ze verwacht van haar vertalers en over haar schrijfstijl. Het interview is te zien op Gertruds website. Daar vind je haar portfolio en verdere informatie.

Nini Wielink

studeerde Frans aan de UvA, en heeft vervolgens het Instituut voor Vertaalkunde doorlopen (Franse en Italiaanse literatuur). Ze vertaalt sinds 1989: fictie (o.a. Benoîte Groult, Christine Orban, Eliette Abbécassis) en non-fictie, voornamelijk vanuit het Frans, maar ook vanuit het Engels en Italiaans.

Maarten Elzinga

studeerde Franse taal en letterkunde in Utrecht en Straatsburg, en vergelijkende literatuurwetenschap in Princeton, waar hij ook korte tijd doceerde. Uit onvrede met de academische benadering legde hij zich in de jaren negentig toe op het vertalen en introduceren van literair werk, voornamelijk romans en poëzie uit het Frans, Duits en Engels, met uitstapjes naar het Retoromaans (Leo Tuor) en het Maltees (Adrian Grima). In 2000 ontving hij het Charlotte Köhler-stipendium voor zijn poëzievertalingen. Recente publicaties: Robert Gray: Grasschrift (Meulenhoff 2007); Patrick Modiano: In het café van de verloren jeugd (Querido 2008);Jan Owen: De kus (Azul Press, 2010, i.s.m. Jabik Veenbaas); Victor Segalen: Brieven uit China (Arbeiderspers 2010, i.s.m. Mark Leenhouts).

Barbara de Lange

Barbara de Lange is literair vertaler sinds 1984 en geeft sinds 2007 workshops literair vertalen Engels aan de Vertalersvakschool in Amsterdam. Ze vertaalde onder meer werk van D.H. Lawrence, Virginia Woolf, Margaret Atwood, Marian Engel, Shirley Hazzard, Bette Howland, Howard Jacobson, Yann Martel, Claire Messud, Michael Ondaatje, George Steiner, Elizabeth Strout, Donna Tartt en Anne Tyler.

https://www.linkedin.com/in/barbara-de-lange-5a857923/

Jan Sietsma

Eva Wissenburg

Eva Wissenburg is literair vertaler Frans-Nederlands en redactielid van Filter, tijdschrift over vertalen. Ze vertaalde onder andere werk van Éric Chevillard, Cécile Wajsbrot, Albert Camus en Tristan Garcia.

Yond Boeke

Yond Boeke studeerde Italiaanse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Na haar afstuderen in 1983 was ze tot 1992 verbonden als docent aan de UvA, en van 1997 tot 2006 als docent Italiaans aan de Hogeschool van Amsterdam. Sinds 1984 vormt ze een vertaalduo met Patty Krone. Zij leggen zich toe op het vertalen van Italiaanse literatuur van auteurs als Umberto Eco, Pietro Aretino, Italo Calvino, Giovanni Verga, Vitaliano Brancati en Andrea Bajani. Voor hun vertaling van de klassieker I Promessi Sposi (De Verloofden) van Alessandro Manzoni ontvingen zij de Premio Internazionale ‘Diego Valeri’. Meer recent vertaalden zij de romans van Paolo Cognetti, waaronder het zeer succesvolle en inmiddels verfilmde De acht bergen. Hun laatste wapenfeit is de in de pers lovend ontvangen vertaling van een bloemlezing uit de verhalen van Luigi Pirandello, verschenen onder de titel Geluksvogels.

Harm Damsma

is van huis uit neerlandicus en onderwijskundige. Na enige tijd als leraar Nederlands in het voortgezet onderwijs, en vervolgens een aantal jaren als vakdidacticus aan het Nederlands Instituut van de RUG werkzaam te zijn geweest, verlegde hij in 1986 de koers van zijn loopbaan drastisch door zijn functie op te geven en vertaalwetenschap te gaan studeren. Na afronding van die studie was hij 10 jaar als docent vertalen Engels-Nederlands verbonden aan het Instituut voor Vertaalwetenschap van de UvA. Sinds de opheffing van dat instituut in september 2000 is hij fulltime literair vertaler. Daarbij vormt hij een vast koppel met Niek Miedema. Recente publicaties: De wichelroedelopers van Rick Moody en Ivanhoe van sir Walter Scott. Op stapel staan: Alles komt goed en alles komt goed en alle dingen komen goed van Tod Wodicka en Redemption Falls van Joseph O'Connor.

Anne Folkertsma

werkte na haar studie Vertaalwetenschap Duits en Frans aan de UvA 1990-1993 als redacteur vertaalde literatuur. Sinds 1996 is ze freelancer, o.a. redacteur ad interim en persklaarmaker voor literair proza en poëzie. In 2010-2012 volgde ze de Vertalersvakschool Duits omdat ze graag zelf wilde gaan vertalen.

Daarna werd ze vaste vertaalster van Hans Fallada, schreef de biografie Hans Fallada, Alles in mijn leven komt terecht in een boek in 2015 en hield veel lezingen. Dat jaar ontving ze ook de Straelener aanmoedigingsprijs van de Kunststiftung Nordrhein-Westfalen voor Bloedbroeders van Ernst Haffner, vanwege ‘een opmerkelijk gevoel voor stijlvariaties en een scherp oog voor (…) de historische sfeer, het jargon en de zelfkant van de maatschappij’. Onlangs vertaalde ze o.a. Natascha Wodin, Anne Weber en (als duo) Alexander Kluge en Harald Jähner. (Zie verder LinkedIn.)

Ze begeleidde vertaal- en pkm-workshops aan de Vertalersvakschool en (als duo) tweetalige Vice-Versavertaalworkshops in Straelen.

Niek Miedema

Niek Miedema groeide op in Nederland, West-Afrika en Engeland. Na zijn studie antropologie werkte hij als onderzoeker, journalist en literair recensent, alvorens hij in 1995 een nieuwe, blijvende liefde vond: het literair vertalen. Hij doet dit doorgaans in samenwerking met Harm Damsma, met wie hij inmiddels ruim zeventig literaire werken vertaalde van onder meer Jonathan Coe, Joseph O' Connor, Michel Faber, Claire Keegan, Rebecca Makkai, Richard Powers, George Saunders, Walter Scott, Adam Thorpe en Colson Whitehead. Recente co-producties zijn Utopia Avenue van David Mitchell, Voorbij het zwart van Hilary Mantel en Lessen van Ian McEwan.

“Harm Damsma (1946) en Niek Miedema (1955) vormen sinds 1994 een vast vertaalduo. Hun enthousiasme voor het vak is in al hun bezigheden voelbaar, of ze nu vertalen, doceren, recenseren, of een lezing geven. Aan de basis van al dat plezier staat een zeer serieuze en ambitieuze vertaalhouding en een kritische samenwerking. Op vrijdag 9 december 2016 werden Harm Damsma en Niek Miedema bekroond met de Letterenfonds Vertaalprijs 2016."

(Persbericht Nederlands Letterenfonds, 1 oktober 2016)

Tjadine Stheeman

Tjadine Stheeman heeft vertaalwetenschap en literatuurwetenschap aan de UvA gestudeerd en vertaalde werk van o.a. Margaret Atwood, Alain de Botton, T.C. Boyle, Michael Chabon, Emma Cline, Yann Martel, Ottessa Moshfegh, Jonathan Safran Foer, David Sedaris, Zadie Smith en Anne Tyler. Daarnaast publiceerde zij vertaalde gedichten in De Internet Gids en Awater en is redacteur van vertaaltijdschrift Pluk.

Elly Schippers

studeerde Duitse taal en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Naast haar werkzaamheden in het onderwijs legde ze zich algauw toe op het vertalen van Duitse literatuur. Ze vertaalde werk van klassieke auteurs als Elias Canetti, Joseph Roth en Arthur Schnitzler, en tal van moderne romans, o.a. van Edgar Hilsenrath, Charles Lewinsky, Nino Haratischwili en Jenny Erpenbeck, met wie ze in 2015 de Europese Literatuurprijs won voor de roman AllerTage Abend, die in Nederland verscheen onder de titel Een handvol sneeuw. Sinds 2008 geeft ze les aan de Vertalersvakschool. Daarnaast geeft ze workshops en begeleidt ze beginnende vertalers. Ook was ze als bestuurslid jarenlang actief in de Auteursbond en als lid van de Raad van Advies in Literatuur Vlaanderen en het Nederlands Letterenfonds.

Hilda Schraa

Hilda Schraa studeerde Italiaanse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Van 1983-1994 woonde en werkte ze in voormalig Joegoslavië. Ze volgde in 2012-2014 de opleiding tot literair vertaler aan de Vertalersvakschool in Amsterdam. Sindsdien is ze actief als literair vertaler vanuit het Italiaans en Kroatisch en vertaalde ze onder andere werk van Leonardo Sciascia, Andrea Camilleri, Francesco Pecoraro (Shortlist Europese literatuurprijs 2018), Giulia Caminito, Marco Missiroli, Fleur Jaeggy, Claudio Morandini, Ilaria Tuti, Raffaella Romagnolo, Stefania Auci (vanuit het Italiaans), Slavenka Drakulić (vanuit het Kroatisch). Neem voor een actueel overzicht een kijkje op haar website www.hildaschraa.nl

Auke Leistra

schreef recensies, korte verhalen en (beide met een co-auteur) twee misdaadromans. Hij is echter in de eerste plaats vertaler. De eerste jaren na zijn studie Engels vertaalde hij alles wat los en vast zat. Sinds begin jaren negentig is hij vooral werkzaam als literair vertaler. Hij vertaalde werk van onder (veel) meer Ring Lardner en David Sedaris (humoristen), Marilyn French en Germaine Greer (feministen), Tom McCarthy en Thomas Pynchon (modernisten), John Updike en Anthony Powell (stilisten), en V.S. Naipaul, Alberto Manguel en Bill Bryson (essayisten).

Huub Stegeman

Huub Stegeman studeerde Geschiedenis en Filosofie en behaalde later diploma's als vertaler Engels en Duits.

Hij vertaalt vrijwel uitsluitend non-fictie boeken over theologie, filosofie, economie, ecologie, politiek, geschiedenis.

Ga voor een overzicht van zijn werk naar www.huubstegeman.nl

Roel Schuyt

studeerde Slavische taal- en letterkunde (Russisch, Servo-Kroatisch en Bulgaars) aan de UvA en promoveerde in 1990 in Leiden. Hij doceerde van 1975 tot 1982 aan de UvA en van 1989 tot 1992 aan de RUL. Sinds 1995 geeft hij vertalen Russisch-Nederlands bij ITV Hogeschool in Utrecht. Hij begon zijn loopbaan als vertaler met enkele Servische, Bosnische en Kroatische auteurs (o.a. Danilo Kis, Dubravka Ugresic, Dzevad Karahasan), daarna kwamen er schrijvers bij uit Rusland (Viktorija Tokareva), Slovenië (Drago Jancar, Lojze Kovacic) en uit het Albanese taalgebied (Ismail Kadare, Rexhep Qosja, Xhevair Spahiu).

Kiki Coumans

Kiki Coumans studeerde Franse en Nederlandse Letterkunde in Amsterdam en in Parijs. Ze vertaalt proza en poëzie uit het Frans. Ze vertaalde o.a. werk van Colette, Baudelaire, Apollinaire, Jean Genet en Marguerite Duras. Daarnaast is ze redacteur van poëzietijdschrift Awater en schrijft ze regelmatig over literatuur en vertalen.

Eugenie Schoolderman

Jos den Bekker

volgde de vertalersopleiding aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken in Antwerpen. Daarna studeerde hij Algemene Taalwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Hij heeft uit het Spaans onder andere boeken van Héctor Abad, Evelio Rosero en Javier Cercas vertaald.

Marijke Arijs

Marijke Arijs is literair vertaalster en recensente voor De Standaard. Ze studeerde aan het HIVT in Antwerpen en aan de Universidad Complutense in Madrid. Vaste vertaalster van Amélie Nothomb. Vertaalde onder meer werk van Françoise Sagan, Eric-Emmanuel Schmitt, Olivier Rolin, Colette, Patrick Modiano, Eduardo Halfon, Selva Almada, Antonio Orejudo en Pablo Katchadjian. Zette de memoires van prins Charles-Joseph de Ligne om in het Nederlands, vertaalde de theaterbewerking van Lazarillo de Tormes van Fernando Fernán Gómez en publiceerde In een dorpje van La Mancha (1995) en De hoed van Federico (2018). In 2010 werd ze bekroond met de Prix de la traduction littéraire de la communauté française.

Liesbeth van Nes

Liesbeth van Nes is sinds 2004 fulltime vertaalster Frans en sinds 2009 (na de cursus Duits op de VertalersVakschool) ook fulltime vertaalster Duits. Ze vertaalde onder andere Alfred Jarry, Jean Giono, Laurent Binet, Hermann Hesse, Robert Seethaler en Horst Krüger. Sinds 2007 geeft ze les op Vakschool. Het aanvankelijke lesprogramma, Nederlands, evolueerde naar het analyseren van stijl en tekst in dienst van het vertalen.

Rokus Hofstede

Paul Bruijn

Paul Bruijn (1952) heeft al vele romans uit het Engels vertaald, onder andere werk van Jess Walter, Christine Dwyer Hickey, Viet Thanh Nguyen, Edna O’Brien en Ruth Gilligan. Graag doet hij dat als helft van een duo, omdat hij vindt dat twee paar ogen en twee stel hersenen een vertaling altijd beter maken. Paul heeft ook jarenlang les gegeven aan de Vertalersvakschool.

Roos van de Wardt

Roos studeerde aan de Universiteit van Utrecht en ontving daar een toptalentenbeurs. Ze vertaalt, geeft les en treedt af en toe op als Bibliotherapist bij de Culturele Apotheek.

Frans Denissen

studeerde Italiaans en Engels aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken in Antwerpen. Na zijn afstuderen werkte hij enkele jaren op de vertaaldienst van de toenmalige Europese Gemeenschap, waar hij zijn Engels vergat en het Frans als tweede werktaal koos. Tussen 1972 en 2002 doceerde hij Italiaans en vertaalkunde aan de Lessius-Hogeschool in Antwerpen en wierp zich tegelijk op het schrijven en het literair vertalen. Het meeste plezier beleefde hij aan het vertalen van Giovanni Boccaccio, Leonardo Sciascia, Carlo Emilio Gadda en de Belgische vroeg-modernist André Baillon, aan wie hij ook de biografie De gigolo van Irma Ideaal wijdde.

Rob van der Veer

Rob van der Veer werd aan het eind van de jaren zeventig van de vorige eeuw als vertaler opgeleid aan het Instituut voor Vertaalkunde in Amsterdam. Na deze vierjarige opleiding is hij gaan werken als literair vertaler. De eerste dertig jaar vertaalde hij uit het Engels (Philip Roth, John Banville, Damon Galgut, Nicole Krauss), maar daarna is hij ook uit het Afrikaans gaan vertalen (Anna M. Louw, Karel Schoeman). Sinds 2007 werkt hij als docent aan de VertalersVakschool. Zie ook: robvanderveer.nl

José Rijnaarts

Josephine/ José Rijnaarts (ze vertaalt onder beide namen) leerde het vak aan het Amsterdamse Instituut voor Vertaalkunde (Frans, Engels) en studeerde daarna Franse en Duitse taal- en letterkunde aan de UVA. Ze vertaalde aanvankelijk uit het Frans, Engels en Duits, sinds 2008 hoofdzakelijk uit het Duits en incidenteel uit het Frans. Ze vertaalde werk van Donald Antrim, John Banville, Lydie Salvayre, Ilija Trojanow, Heinrich Mann, Eugen Ruge, Esther Kinsky en vele anderen. Voor haar vertaling van Rummelplatz van Werner Bräunig werd ze in 2015 genomineerd voor de Filter Vertaalprijs, met de romans Tijl van Daniel Kehlmann en Wedervaring van Bodo Kirchhoff stond ze in 2018, en met Langs de rivier van Esther Kinsky in 2021 op de shortlist van de Europese Literatuurprijs. In 2021 kreeg ze voor haar hele oeuvre de Letterenfonds Vertaalprijs.

Nele Ysebaert

begon als audiovisueel kunstenaar, o.a. bijverdienend met vertalingen van kunstenaarsteksten en kunstbeschouwingen uit het Frans en het Engels. Rond de eeuwwisseling stapte ze over naar vertalen als hoofdactiviteit en specialiseerde ze zich tevens in de schone letteren. Vertaalde sindsdien werk van René Crevel, Jean Giono, Régis Jauffret, El-Mahdi Acherchour, Céline Curiol, Diane Régimbald, Martha Cooley, James Agee, Maaza Mengiste, Sherwood Anderson, Samuel Butler, Dylan Thomas, Antoine de Saint-Exupéry en Susan Taubes.

Aai Prins

Aai Prins (1959) studeerde Russisch aan de Universiteit van Amsterdam en volgde een opleiding tot gerechtstolk. Ze vertaalde onder meer werk van Alesjkovski, Boelgakov, Gogol, Dovlatov, Sorokin en Tsjechov en Platonov. In 2001 ontving ze de Aleida Schotprijs, in 2013 de Filter-vertaalprijs. In 2019 werd zij bekroond met de Letterenfonds Vertaalprijs. Tussen 2006 en 2014 doceerde ze in Sint-Petersburg Nederlands aan het Nederlands Instituut en de Universiteit van Sint-Petersburg. Ze is werkzaam als tolk, literair vertaler en docent aan de Vertalers Vakschool en het Instituut voor Tolken en vertalers.

Michel Bolwerk

Michel Bolwerk studeerde Duitse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam en Universität Regensburg. Na zijn afstuderen werkte hij als leraar Duits in het middelbaar onderwijs en als vertaler op een vertaalbureau in Berlijn. Die werkzaamheden zette hij vanaf 2008 in Nederland voort als zelfstandige, waar hij tevens de opleiding aan de Vertalersvakschool voor literair vertalen volgde en in 2012 afrondde. Tegenwoordig is hij als docent aan ITV Hogeschool voor Tolken en Vertalen werkzaam en richt hij zich op het herzien en corrigeren van vertalingen. Zelf vertaalt hij zowel boeken uit het lichtere genre (onder andere van Romy Hausmann en Sebastian Fitzek) als literaire werken; recente titels zijn De maarschalk van Zora del Buono, Februari 1933 van Uwe Wittstock en Vlucht over de Pyreneeën van Lisa Fittko.

Martin de Haan

Martin de Haan (1966) is de vaste vertaler Michel Houellebecq en Milan Kundera. Daarnaast vertaalde hij werk van o.a. Choderlos de Laclos, Diderot,
Proust, Echenoz, Onfray en Jauffret. Zijn vertaalwerk is meermaals bekroond. In 2021 debuteerde hij als romancier met Ramkoers. Hij exposeert sinds enige
jaren ook als fotograaf.

(Foto: Inigo Garayo)

Adri Boon

studeerde Spaanse Taal- en Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Het lezen en vertalen van literatuur was een vroege en blijvende liefde. Tijdens zijn lange verblijf op het Iberische schiereiland bekwaamde hij zich ook in het Catalaans en het Portugees. Uit deze laatste taal vertaalde hij werk van o.a. Eça de Queiroz. Van diens Spaanse evenknie Benito Pérez Galdós tekende hij voor de Nederlandse editie van Fortunata y Jacinta. Van de Catalaanse koelag Josep Pla vertaalde hij Het grijze schrift. Binnenkort zal zijn versie van Joan Sales' Ongewisse glorie verschijnen.

Arthur Langeveld

is docent Russische literatuur en geschiedenis aan de Universiteit van Utrecht. Hij vertaalde onder meer Dode zielen van Gogol, Oblomov van Gontsjarov en een aantal kortere werken van Tolstoj. Daarnaast vertaalde hij talrijke moderne schrijvers als Charms, Pilnjak, Astafjev en Makanin. In 2005 verscheen een nieuwe vertaling van Dostojevski's De broers Karamazov van zijn hand. In 2006 ontving hij voor zijn gehele vertaaloeuvre de Martinus Nijhoffprijs.

Mariolein Sabarte

Mariolein Sabarte Belacortu (1944, Nederlandse moeder, Baskische vader)

Studeerde Spaanse Taal- en Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam en ging na haar kandidaats literatuur vertalen, wat ze inmiddels al meer dan 50 jaar doet. Bij voorbeeld Spaanse auteurs als Cela, Gopégui, Semprún en Marsé. En Latijns Amerikaanse schrijvers als Cortázar, Márquez, Arguedas, Vargas Llosa, Arlt, Donoso, Onetti, Fuentes, Piñeiro, Levrero, e.a. Ook poëzie uit alle hoeken van de Spaanstalige wereld, die ze vertaalde op verzoek van Poetry International, met als hoogtepunt werk van de Argentijn Roberto Juarroz, ‘Poesía Vertical’. Ze ontving de Filter Vertaalprijs. Ze leidde workshops en fungeerde als mentor. Ze heeft de pensioengerechtigde leeftijd al lang bereikt en doet het dus wat kalmer aan. Ze ontving vorig jaar in Baskenland de prijs voor haar vertaling (uit het Spaans) van de roman ‘Las madres no’ (Moeders zullen nooit) van de Baskische auteur Katixa Agirre, die haar roman zelf in het Spaans had vertaald.

Gerrit Bussink

heeft in Amsterdam germanistiek gestudeerd. Vervolgens was hij afwisselend fulltime en parttime werkzaam als docent, literatuurcriticus, uitgever en redacteur bij radio en televisie. Sinds ruim tien jaar werkt hij nu fulltime als freelance literair vertaler. Hij heeft meer dan honderd literaire vertalingen van overwegend moderne Duitstalige literatuur gepubliceerd, waaronder romans van Uwe Timm, Peter Handke, Erich Hackl, Thomas Bernhard, Jurek Becker, Hans Magnus Enzensberger, Friedrich Dürrenmatt, Karen Duve, Thomas Glavinic, Peter Stamm en Wilhelm Genazino.

Robert Starke

Robert is afgestudeerd aan het Instituut voor Vertaalkunde. Hij vertaalt en ondertitelt sinds mensengeheugenis uit het Duits, Engels en Zweeds.

Maartje de Kort

Maartje de Kort studeerde Vertaalwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam en vertaalt sinds 1989 uit het Portugees en het Frans, aanvankelijk, om de pen te oefenen en het tempo wat op te voeren, van alles, zolang het maar op papier verscheen, daarna vernauwde het werkveld zich gaandeweg tot de literatuur. Een paar namen van schrijvers: Lídia Jorge, Madeleine Bourdouxhe, Jorge Amado, Joann Sfar, Antoine Compagnon, David Machado, Rebecca Gisler en José Saramago. Aan de Vertalersvakschool gaf zij in 2013 een trimester Portugees en daarna geregeld een trimester Frans.

Ard Posthuma

is geboren in Haarlem. Hij studeerde Duits, Engels en Filosofie in Lausanne, München en Basel. Was leraar Duits in Zwitserland en lector voor Nederlands aan de Universiteit van Basel. Begon in 1989 als literaire tweerichtingsvertaler. Ontving voor zijn vertalingen uit het Nederlands een DAAD-stipendium in Berlijn (1996-'97) en een stipendium van de Hermann Hessse-Stiftung in Calw. Hij maakte tweetalige bloemlezingen van o.a. Martinus Nijhoff, Cees Nooteboom, Gerrit Kouwenaar, Leonard Nolens en Tsjêbbe Hettinga. In het Nederlands vertaalde hij Goethes complete Faust en werk van o.a. Wilhelm Raabe, Raoul Schrott en Ingo Schulze. Hij heeft een bijzondere voorliefde voor poëzie en middeleeuwse literatuur (Chanson de Roland, l'Histoire du Graal, Reynaert de Vos) en een zwak voor ten onrechte vergeten teksten zoals de Jobsiade.

Anne Marie Koper

Anne Marie vertaalt uit het Engels en het Duits. Ze houdt van (het vertalen van) korte verhalen en essays. Daarnaast geeft ze les in vertalen Engels-Nederlands en creatief schrijven aan het AMFI (HvA).

Nicolette Hoekmeijer

Nicolette Hoekmeijer (1962) vertaalde vele romans uit het Engels, waaronder werk van Toni Morrison, Edward St. Aubyn, Maggie Nelson en Yaa Gyasi. Ze is niet alleen docent aan de Vertalersvakschool in Amsterdam maar verzorgt ook vertaalateliers voor de Master Literair Vertalen. Daarnaast is ze een van de drijvende krachten achter de Vertalersgeluktournee en begeleidt ze zo nu en dan (jong) vertaaltalent. www.nicolettehoekmeijer.nl

Manik Sarkar

Manik Sarkar (1973) in schrijver, vertaler uit het Frans en uit het Engels, en sinds 2015 docent op de Vertalersvakschool. Hij is de vaste vertaler van Philippe Claudel en Joël Dicker; daarnaast vertaalde hij werk van onder meer Kamel Daoud, Irène Némirovsky, Hisham Matar, Alexandre Jardin en Frédéric Beigbeder, Ook vertaalt hij sinds paar jaar met veel plezier graphic novels ()onder meer van Manu Larcenet. In totaal heeft hij sinds 2002 ruim zestig titels vertaald.

Rien Verhoef

leerde vertalen aan het Instituut voor Vertaalkunde (later: Vertaalwetenschap) te Amsterdam, van leermeesters als Peter Verstegen, Cees Buddingh’ en Else Hoog. Hij vertaalde Faulkner, Nabokov, Swift (Graham), DeLillo, Leavitt, McEwan, maar ook veel teksten voor musea en dag- en weekbladen (de Volkskrant, NRC Handelsblad, Vrij Nederland). Samen met Sjaak Commandeur - met wie hij in 1982 de Martinus Nijhoff-prijs won - vertaalde hij o.m. werk van Bellow, Burgess en Yeats. Daarnaast is Verhoef betrokken bij Vertaalverhaal.nl, de website met verhalen over vertalen. In 2008 ontving hij de Vertaalprijs van het Fonds voor de Letteren. In 2013 werd hem door de Universiteit Leiden een eredoctoraat verleend.

Floor Borsboom

Floor Borsboom (Amsterdam, 1956) studeerde Klassieke Talen, woonde en werkte vervolgens twee jaar in Parijs en begon in 1988 met het vertalen van Franse non-fictie (Le Roy Ladurie, Braudel). Tot de mooiste of interessantste boeken die ze onder handen had rekent ze de romans van Emmanuel Carrère (De Arbeiderspers), De misstap van pastoor Mouret van Émile Zola (Wereldbibliotheek, 2005), De wegen van de wereld van Nicolas Bouvier (Bas Lubberhuizen, 2010), de romans Babylon en Serge van Yasmina Reza (Bezige Bij, resp. 2017 en 2021, beide in samenwerking met Eef Gratama), en ten slotte Aan de lopende band. Aantekeningen uit de fabriek van Joseph Ponthus (Arbeiderspers, 2020), waarvan de vertaling werd genomineerd voor de Filter Vertaalprijs 2021. In 2018 en 2022 gaf ze met veel plezier les aan de Vertalersvakschool.

Nan Lenders

Ik ben in 1974 begonnen aan de opleiding tot literair vertaler Engels/Nederlands aan het Instituut voor Vertaalkunde van de UVA en heb die in 1980 met goed gevolg afgesloten. Al tijdens de opleiding ben ik door Cees Buddingh, een van de docenten aldaar, in de gelegenheid gesteld om een kinderboek te vertalen voor Lemniscaat.

Min of meer als gevolg daarvan heb ik jarenlang kinderboeken vertaald – waarvan twee bekroond met een Zilveren Griffel –, waarna ik stilaan ben overgestapt op het vertalen van Young Adultboeken en literatuur voor volwassenen. ‘The Fault in our Stars’ (‘Een weeffout in onze sterren’) van John Green was een van de meest succesvolle en gedenkwaardige van mijn vertalingen, evenals ‘Call Me by your Name’ (‘Noem me bij jouw naam’) van André Aciman, al was het maar vanwege hun verfilming, maar ertussenin zaten nog tig andere vertalingen die me na aan het hart liggen, maar die helaas minder roem ten deel is gevallen.

Ik ben inmiddels, met zo’n honderd vertalingen op mijn naam, een ouwe rot in het vak en blij dat de VertalersVakschool mij een aantal jaren geleden heeft gevraagd om het ambacht middels een docentschap door te geven aan een toekomstige generatie literair vertalers.

Momenteel zit ik na acht maanden hard werken te wachten op de publicatie van een grote Indiase familieroman – ‘Het eeuwige parfum’ van Aanchal Malhotra -- en ben ik er eens te meer van doordrongen geraakt dat je voor het prachtvak van literair vertaler, naast heel veel creativiteit en talige vaardigheden, vooral ook moet beschikken over taai zitvlees.

Anneke Alderlieste

studeerde Vertaalwetenschap aan de UVA. Ze woonde ruim acht jaar in Frankrijk, werkte zes jaar als docent aan de Hogeschool Tolk en Vertalen in Utrecht en is sinds 1999 fulltime literair vertaler. Ze vertaalde o.a. de brieven van Camille Claudel en de laatste grote romans van Roger Martin du Gard.

Lisette Graswinckel

Lisette Graswinckel (1979) is opgeleid als literair vertaler en cultuurwetenschapper. Haar afstudeerscriptie ging over ironie. Ze is alumna van de VertalersVakschool en heeft inmiddels (moderne) klassiekers vertaald van onder anderen Edith Wharton, Jean Rhys, Leonora Carrington, Joseph Conrad en Ann Petry, maar ook hedendaagse romans van bijvoorbeeld Lisa Halliday en Naoise Dolan. Daarnaast is ze redacteur van het eerste uur van PLUK, de oogst van nieuwe vertalers, doet ze weleens dienst als mentor en geeft ze af en toe les aan de VertalersVakschool in Amsterdam en Antwerpen.

Saskia van der Lingen

Saskia van der Lingen is vertaler en redacteur, in het bijzonder van literaire teksten en teksten op het gebied van kunst- en cultuurgeschiedenis.

Ze volgde de vertaalopleiding aan het Instituut voor Vertaalwetenschap van de Universiteit van Amsterdam en heeft inmiddels een ruime staat van dienst als vertaler uit het Engels, Frans en Duits en als redacteur van Nederlandse teksten. Ze vertaalt romans en verhalen voor onder andere De Bezige Bij, Nijgh & Van Ditmar, De Arbeiderspers en Meulenhoff, en kunstboeken voor wetenschappelijk en algemeen publiek in opdracht van Ludion, Lannoo en diverse musea in Nederland en België. Van 1993 tot 2004 was zij betrokken bij het project Nieuwe Bijbelvertaling. In 2017 ontving ze samen met auteur Max Porter de Europese Literatuurprijs voor Verdriet is het ding met veren.

Anne Stoffel

studeerde Russisch, Tsjechisch en dramaturgie aan de UvA en volgde een zomercursus voor leraren Russisch in Moskou. Zij vertaalde proza, poëzie, toneel en brieven van onder meer Anton Tsjechov, Marina Tsvetajeva, Vladimir Nabokov, Vasili Grossman, Dmitri Sjostakovitsj, Boris Ryzji. Een van haar vertalingen werd in 1997 genomineerd voor de Europese Aristeionprijs; in 2005 ontving zij de Aleida Schotprijs.

Ine Willems

Komt uit Utrechtse literatuurwetenschappelijke hoek. De betovering van Bakhtin, Ryan en Bal is onverminderd groot. Met Todorov heeft ze nog een gloeiende goudreinet te schillen. Ine heeft auteurs als James Jones, Lawrence Hill en Hilary Mantel vertaald en werkt voor een keur aan uitgevers. Daarnaast is ze vakdocent, stagebegeleider en mentor literair vertalen, en heeft ze samen met Laura van Campenhout in Nederland en Vlaanderen cursussen pkm & correctie gegeven. Ze is een van de co-auteurs van Alles verandert altijd: perspectieven op literair vertalen (D'hulst en Van de Poel, 2019) en hamert op verhaalanalyse en kritische (zelf)revisie.

René Kurpershoek

Na niet-voltooide studies Engelse Taal- en Letterkunde en Vertaalkunde begon René Kurpershoek (1951, Amsterdam) in 1979 als free-lance literair vertaler. Tot het jaar 2000 vertaalde hij Engelstalige romans van Sylvia Plath, Paul Bowles, V.S. Naipaul, Vladimir Nabokov, Henry Roth en anderen, naast vertaalopdrachten van onder meer De Nederlandse Opera en, vooral, NRC Handelsblad.

Uit verlangen naar meer bestaanszekerheid wekte hij van 2000 tot 2014 in dienst van De Nederlandsche Bank, wat in allerlei opzichten leerzaam was – maar het literaire vertalen bleef trekken. Diverse keren beoordeelde Kurpershoek in deze periode eindvertalingen voor de Vertalersvakschool, en twee keer begeleidde hij als mentor een beginnend vertaler. Ook vertaalde hij af en toe verhalen voor het tijdschrift De Tweede Ronde/Kort Verhaal.

Na zijn pensionering heeft hij romans vertaald van onder anderen Walt Whitman, Taffy Brodesser-Akner en DBC Pierre, en bij de Vertalersvakschool werkgroepen geleid.

Wil Boesten

is een vertaalautodidact, hij werd opgeleid als leraar Nederlands, het Duits leerde hij via de spreekwoordelijke paplepel. Zijn eerste vertaling (1987) bleef liggen wegens dubbeluitgave, waarna hij zich van een kleine uitgeverij mocht wagen aan een bundel verhalen van Kafka. Een goede leerschool vormden de tientallen kunstmonografieën die hij ook vertaalde. Halverwege de jaren '90 kwam de vertalersloopbaan in een stroomversnelling en volgden mooie auteurs als Markus Werner, Hugo Loetscher, Joseph Roth, Rudolf Lorenzen, Ernst Jünger en anderen. Hij heeft toen ervaren hoe stimulerend en bevorderend workshops en feedback van collega’s kunnen zijn. Voorlopig hoogtepunt was de vertaling van Albert Vigoleis Thelens Die Insel des zweiten Gesichts (2004), die erg veel positieve aandacht kreeg. In 2007 schreef hij de roman Spiltijd, in 2011 gevolgd door Tot de regen komt.

Patty Krone

Pauline de Bok

Studeerde theologie (Tilburg) en filosofie (Nijmegen). In 2007 behaalde ze een bachelor Duitse taal en cultuur aan de Universiteit van Amsterdam en in 2008 een master Vertalen aan de Universiteit Utrecht (beide cum laude). Sindsdien vertaalt ze naast haar werk als schrijver Duitse literatuur.